फैसला सुन्नेबित्तिकै बेहोस
काठमाडौ, अषाढ ६ - सायद उनी हतकडी छुट्ने आशमा थिइन् । एक वर्षदेखि बस्दै आएको जेलको बन्द पर्खालभित्र सास फेर्ने सुरसारमा थिइन् । त्यही आशमा झापा गोलधापकी सुरक्षा श्रेष्ठ सुरक्षाकर्मी र हतकडी सँगसँगै आइतबार काठमाडौं जिल्ला अदालत पुगेकी थिइन् ।
तर उनको आशा चकनाचुर भयो । ‘सात वर्ष कैद, ५० हजार जरिवाना र १० हजार क्षतिपूर्ति’ न्यायाधीश महेश पुडासैनीले फैसला सुनाए । उनका शब्द कानमा पर्नेबित्तिकै ४२ वर्षे सुरक्षाका हातगोडा लुला भए । उनी अदालत परिसरमै ढलिन् । उनलाई समातेर ल्याउने महिला प्रहरी वाल्ल परे ।
‘ला, अब के गर्ने होला ?’ उनको मुखमा हावा हम्किंदै एक प्रहरी भन्दै थिइन्, ‘अस्पताल लैजाने होला कि अदालतमा खबर गर्ने होला ?’
सुरक्षाको मुखबाट रगत पनि बगिरहेको थियो । प्रहरीका अनुसार पक्राउ परेदेखि उनलाई मुटुको व्यथा लागेको छ ।
‘तनाब हुने कुरा सुन्नेबित्तिकै उहाँ मूच्र्छा पर्नुहुन्छ,’ ती प्रहरीले भनिन्, ‘अहिले पनि फैसला सुनेपछि ढलिहाल्नु भयो ।’
दोलखाको खरिढुंगामा जन्मे पनि झापामा बस्दै आएकी सुरक्षालाई अदालतले अपहरण तथा शरीर बन्धक गरेको कसुरमा सजाय सुनाएको हो ।
उनले गत वर्ष एक साढे तीन वर्षीया भारतीय बालिका वैभवी चतुर्वेदीलाई अपहरण गरेर काठमाडौं ल्याएकी थिइन् । उनी दिल्लीस्थित ती बालिकाको घरमा काम गर्न बसेकी थिइन् ।
‘मलाई ऋणैऋण लागेको थियो र घर व्यवहार चलाउन पैसाको जरुरत पर्यो,’ अदालतमा सुरक्षाले साबिती बयान दिएकी छन्, ‘पैसा कमाउने धुनमा मैले वैभवीलाई पार्कमा खेल्न लगेका बेला रेल चढेर जोगवनी हुँदै काठमाडौं ल्याएकी हुँ ।’
सुन्धारास्थित सुविधा गेस्ट हाउसमा बालिकालाई राखेर सुरक्षाले दिल्लीका आफ्ना घरपट्टीसँग डेढ लाख डलर (एक करोड ५ लाख नेपाली रुपैयाँ) फिरौती मागेको साबिती बयानमा स्वीकारेकी छन् ।
‘तर मलाई पैसा लिनुअघि नै गेस्टहाउसमा प्रहरीले पक्रिहाले,’ बयानमा उनले भनेकी छन् । उनीविरुद्ध झारखण्ड बस्ने वैभवीका मामा सन्तोषकुमार ओझाले काठमाडौंमा आई प्रहरीमा मुद्दा दायर गरेका थिए । त्यही उजुरीका आधारमा प्रहरीले उनीविरुद्ध मुद्दा दायर गरेको थियो ।
गत वर्ष जेठ २८ गते अदालतले उनलाई पुर्पक्षका लागि थुनामा राख्न आदेश दिएको थियो । जगन्नाथ देवलस्थित महिला कारागारमा बस्दै आएकी उनलाई साँझतिर प्रहरीले अस्पताल लगेको थियो ।
केही दिनअघि धरौटी तिर्ने आदेश हुँदा तनावका कारण एक ५० वर्षीय व्यक्ति पनि यसै गरी अदालतमै मूर्छा परेका थिए । उनको अदालतमै मृत्युसमेत भएको थियो ।
स्रेस्तेदार भरत लम्सालले अदालतमा यस्ता घटना पहिले नदेखेको बताए । ‘यी दुई घटनाजस्तो अरू मैले देखेको छैन,’ उनले भने ।
Source:KantipurNew
तर उनको आशा चकनाचुर भयो । ‘सात वर्ष कैद, ५० हजार जरिवाना र १० हजार क्षतिपूर्ति’ न्यायाधीश महेश पुडासैनीले फैसला सुनाए । उनका शब्द कानमा पर्नेबित्तिकै ४२ वर्षे सुरक्षाका हातगोडा लुला भए । उनी अदालत परिसरमै ढलिन् । उनलाई समातेर ल्याउने महिला प्रहरी वाल्ल परे ।
‘ला, अब के गर्ने होला ?’ उनको मुखमा हावा हम्किंदै एक प्रहरी भन्दै थिइन्, ‘अस्पताल लैजाने होला कि अदालतमा खबर गर्ने होला ?’
सुरक्षाको मुखबाट रगत पनि बगिरहेको थियो । प्रहरीका अनुसार पक्राउ परेदेखि उनलाई मुटुको व्यथा लागेको छ ।
‘तनाब हुने कुरा सुन्नेबित्तिकै उहाँ मूच्र्छा पर्नुहुन्छ,’ ती प्रहरीले भनिन्, ‘अहिले पनि फैसला सुनेपछि ढलिहाल्नु भयो ।’
दोलखाको खरिढुंगामा जन्मे पनि झापामा बस्दै आएकी सुरक्षालाई अदालतले अपहरण तथा शरीर बन्धक गरेको कसुरमा सजाय सुनाएको हो ।
उनले गत वर्ष एक साढे तीन वर्षीया भारतीय बालिका वैभवी चतुर्वेदीलाई अपहरण गरेर काठमाडौं ल्याएकी थिइन् । उनी दिल्लीस्थित ती बालिकाको घरमा काम गर्न बसेकी थिइन् ।
‘मलाई ऋणैऋण लागेको थियो र घर व्यवहार चलाउन पैसाको जरुरत पर्यो,’ अदालतमा सुरक्षाले साबिती बयान दिएकी छन्, ‘पैसा कमाउने धुनमा मैले वैभवीलाई पार्कमा खेल्न लगेका बेला रेल चढेर जोगवनी हुँदै काठमाडौं ल्याएकी हुँ ।’
सुन्धारास्थित सुविधा गेस्ट हाउसमा बालिकालाई राखेर सुरक्षाले दिल्लीका आफ्ना घरपट्टीसँग डेढ लाख डलर (एक करोड ५ लाख नेपाली रुपैयाँ) फिरौती मागेको साबिती बयानमा स्वीकारेकी छन् ।
‘तर मलाई पैसा लिनुअघि नै गेस्टहाउसमा प्रहरीले पक्रिहाले,’ बयानमा उनले भनेकी छन् । उनीविरुद्ध झारखण्ड बस्ने वैभवीका मामा सन्तोषकुमार ओझाले काठमाडौंमा आई प्रहरीमा मुद्दा दायर गरेका थिए । त्यही उजुरीका आधारमा प्रहरीले उनीविरुद्ध मुद्दा दायर गरेको थियो ।
गत वर्ष जेठ २८ गते अदालतले उनलाई पुर्पक्षका लागि थुनामा राख्न आदेश दिएको थियो । जगन्नाथ देवलस्थित महिला कारागारमा बस्दै आएकी उनलाई साँझतिर प्रहरीले अस्पताल लगेको थियो ।
केही दिनअघि धरौटी तिर्ने आदेश हुँदा तनावका कारण एक ५० वर्षीय व्यक्ति पनि यसै गरी अदालतमै मूर्छा परेका थिए । उनको अदालतमै मृत्युसमेत भएको थियो ।
स्रेस्तेदार भरत लम्सालले अदालतमा यस्ता घटना पहिले नदेखेको बताए । ‘यी दुई घटनाजस्तो अरू मैले देखेको छैन,’ उनले भने ।
Source:KantipurNew